Tuesday, May 29, 2007

Man’s inhumanity to man

Ай амьдарлаа гэж...
Өнөөдөр ямар хачин өдөр вэ? Хийсэн бүтээснээ эргэн харвал хумсын чинээ байх авч бодсон бодлоо эрэн хайтал харин хаврын салхи шиг хавирга нэвт зүсээд өнгөрчээ.
Бодлын минь хөврөл надаас аль хэдийн хийсэн одож далайн эргээр алхлан явна. Мөнх хөх тэнгэрийн дор хүржигнэн архирах далайн давалгаа эрэг цохин эргэж буцна. Үе үе халин урсаж өмдний минь үзүүрийг норгох үеэр зүүдний ертөнцөөр нисэж явсан мөрөөдөл минь сарнин жингүйдэхүйд давалгаа юу ч болоогүй юм шиг буцаж татрана. Түүний хойноос гунигийн нулимсаа бөмбөрүүлсээр мөрөөдлийн гараас чанга атган далайн гүн рүү би шумблаа.
Хүүхэд байхдаа л шөнө болгон далай доогуур Капитан Нимотой 20000 бээр аялдаг байсан шиг санагдаж байна. Одоо бодохнээ Капитан Нимотой уулзах завгүй гүйж яваа залуу нас минь хаашаа ингэтлээ юундаа яарч байгааг би гайхан холоос харж зогсоно.
Сая амьдарлын нэгэн шатыг алгасан үсэрч гарахын даваан дээр далайн гүнд дахин аялал хийхийг амьдрал өөрөө надад санал болгосон юм. Хунгүй нуур бол уйтгартай шиг адал явдалгүй амьдрал бас гунигтай байдгийм. Халуу шатсан говийн наран доор ургах заг мод шиг өргөстэй амьдралд хатгуулж явахдаа хунгүй нууранд хун нь болж, хоосон амьдралд чимэг нь болж явахыг л хүсдэг байв. Гэвч хун шувууд хоёроороо нисэх мөн чанартай болохоороо бүргэд мэт хурдан ёл мэт өндөрт тэд нисэж үл чадна. Учир иймд л бүргэд шиг хурдан, ёл шиг өндөрт ниссээр мөн чанараа мартах шахаж. Өндрөөс газар тэнүүн харагддагт хууртан хурдлах тусам амьдарлын амт нь багасч нэг, ихэсч нэг тэмтрэгдэнэ. Тэмтрүүл минь салхины эрчинд мурийж, агаарын даралтанд далийж цаг хугацааны хэмжээст доос татаад тэмтрэхдээ хүртэл өлөн чоно шиг хэлээ гаргадаг болчихож.

Ганц дэнлүү бариад зах дээр яваа галзуу залуутай гадаад хэл дээр санал солилцохдоо би дуртай. Бурханыг үхсэн гэх боловч үхсэн гэдгийг нь би хэлүүлтгүй ойлгосоныг тэр битгий хэл хүмүүс мэдэхгүй л дээ.

Дээрх өгүүллэгийг би man's inhumanity to man гэмой. Ай амьдарлаа гэж...

4 comments:

Togoruu said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Forbidden Colors said...

Comment үлдээсэн баярлалаа. Энэхүү бичлэгийг бичие гэж бичсэнгүй. Өөрөө л урсаад гараад ирлээ. Яг ямар болсныг өнөөдөр биш маргааш ч биш харин хэдэн жилийн дараа л хэлж чадах байхдаа.

Anonymous said...

Здравия всем,

Надежная и проверенная [url=http://popplers.ru/]партнерская программа[/url] [b]Popplers.ru[/b] предлагает Вам сотрудничество на выгодных условиях. Мы покупаем ваш ру трафик по выгодным ценам. Владельцам сайтов, вебмагазинов и веб мастерам мы предоставляем выгодные условия, отзывчивую поддержку и проффесиональный подход в нелегком бизнесе рунета.
отличная возможность быстро заработать, выгодная рефферальная программа, направьте ваш ру трафик в нужное русло, в русло прибыли которое принесет вам [url=http://popplers.ru/]Партнерка[/url] [b]Popplers.ru[/b] . Вывод средств в WebMoney или PayPal, возможность срочных выплат в любой день недели, личный подход к каждому партнеру.

Наши расценки за 1000 уникальных переходов:

DoorWays - 6у.е.
Popunder - 5у.е.
CJ - 5 у.е.
Clickunder - 4 у.е.

Ждем Вас в нашей программе!

Support: 498994074

Anonymous said...

Как говорилось на Seexi.net непонятную вещь. Я по гороскопу лев и мне по-действительному хорошо только с представителями огненных знаков, я с ними ощущаю себя активной и живой, нам буквально каждый день есть о чем поговорить. Это не столько друзья, но и мужчины, другими словами нам есть чем заняться, помимо секса Темы для диалога не истощаются, даже в случае в случае если только-только познакомились. Какое-то непонятное взаимопонимание, с полу-слова, можно заявить. Знаете, как это бывает - собеседник начинает фразу, а ты заканчиваешь, и просто офигеваешь от такого количества совпадений. А вот с представителями Воды постоянная тупка, вроде диалог идет, но какой-то безвкусный, и ощущаешь себя трупом каким-то. Вроде неплохой человек, а общаться не хочется. Раньше я не думала о гороскопах, а здесь мне друг-овен сказал, что у нас такое взаимопонимание, так как мы из одной "стихии". Задумалась, и правда, все "огненные" друзья у меня на первом плане, потом "воздушные" - так, время провести, а "водные" абсолютно уж на крайняк, когда встретиться не с кем. Вот отчего так происходит?