Wednesday, July 11, 2007

Цус асгарав

Би энд нэг автобусанд суусан юм л даа. Уул нь ард нь ирсэн автобусанд суухаар анх автобусны буудалд очсон боловч тохиолдлоор л тэр автобусанд сууж орхисон юм. Билет ч яахав гайгүй авчина шүү дээ. Гаднаас нь харсан хүнд бол тэр автобусаны өнгө төрх нь гоёмсог, цоглог байв. Дотор нь ч бас надад хуучраагүй бараг шинэхнээрээ санагдсан л даа. Даанч тэр автобусанд надад хийх зүйл байгаагүй учир дараагийн буудал дээр нь буучаад дахиад суухгүйгээр шийдэв. Энэ бол цэвэр миний сонголт байсан бөгөөд тэр автобус миний буусан буудал дээр хүлээж нилээн согссон хэр нь би суулгүй цааш алхлаа. Тэгээд цааш алхаж явахдаа найзыгаа тэр автобусанд сууж яваа гэж бүр ятгаж хэлсэн юм. Гэтэл түүнийг тэр автобусанд суухыг хараад надаас жинхэнэ цус асгардаг байгаа. Энэ бол миний шийдвэр учир асгарсан цусаа долоогоод л цааш явахаас даа.
Ингээд бодохоор миний дотор жинхэнэ бантан байна уу гэлтэй. Гэхдээ ерөнхийлөн авч үзвэл хүний дотоод сэтгэл рүү өнгийхөд юу л бол юу олдох байх гэж бодож байна. За тэр ч яахав дээ, Монгол сайхан байнаа, сайхан байна.

3 comments:

artagnan- артаньян said...

юуны тухай бичив ээ залуу минь. ямар нэг боломжийн тухай л санаанд буугаад байна. философийн маягийн юм бичдэг бололтой.

Anonymous said...

oxiduud bol avtobusuud shuudee, neg avtobus yavahad daraagiin avtobus irdiim doo, xexe

Anonymous said...

medmeeriii...avtuuus gejeen

tatah