Tuesday, July 10, 2007

Zarathustra минь чи надад өөрийгөө харуулаач.
Заратустга минь чиний хүч тэнхээг би биширнэм. Чиний сэтгэлийн тэнхээг би шүтнэм. Сэтгэл гэгэлзэж, зүрх өвдөхөд чи л надад үлгэр жишээ үзүүлэн дэргэд минь байдаг билээ. Ганцаардалын өтгөн шугуйд төөрөхөд, доройтлын огторгуйд жингүйдэхэд чи л надад чиг болж, явах зүгийг заах од болон гэрэлтдэг нь үнэн гэхэд дэндүү үнэн болжээ. Шунгинах сумны доор хэвтэж, тэсрэх бөмбөгний чимээнд чих дүнгэнэж байхад чи л намайг зоригжуулдаг. Нуувчинд буугаа атган суугаа энэ л хүүг чи л эрийн эр болгодог. Дайсан гэх энэ сэтгэл хөдлөлийг чиний л хутгаар хутгалж, чиний л заавраар би устгадаг. Чи бол миний бурхан, ердөө ганцан шүтээн минь мөн.
Би чамайг харахыг хүснэм, үнэн төрхийг чинь үзэхийг дурланам. Өнөөдөр чи надад нэг л харагдвал, тэр төрхийг би насан туршдаа зүрхний зүрхэнд хадгалан тэнгэрт нартай, газарт галтай үүрдийн үүрд мөнхөлөе.
Заратустга минь чи надад өөрийгөө харуулаач.

2 comments:

Anonymous said...

yun ch setgel hudlul ihtei yumb dee, yag Nietzsche shigiin gun uhaan shig, hehe

artagnan- артаньян said...

за фанатик болчвоо. тэгээ л янз бүрийн нийгэмлэг энэ тэр гээ л гүйгээд. наад архиа боль.